تاثیر 8 هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی هورمون آنتی مولرین و علایم متابولیک زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: سندروم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال هورمونی پیچیده است که سیستم های متابولیکی و تولید مثلی را متاثر می سازد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین پیلاتس بر سطح هورمون آنتی مولرین و عوامل خطرساز قلبی و متابولیکی در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک می باشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون،. بیست زن مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (29/4±16/28 سال) به طور تصادفی به گروه های تمرین پیلاتس (10 نفر) و کنترل (10 نفر) اختصاص داده شدند. گروه تمرین در یک برنامه فزاینده حرکات پیلاتس شرکت نمودند، سه روز در هفته، در حالیکه به گروه کنترل آموزش داده شد در طول دوره 8 هفته ای تحقیق سطح فعالیت های معمول خود را حفظ نمایند. سطوح سرمی هورمون آنتی مولرین، ترکیب بدنی و شاخص های متابولیکی قبل و بعد از دوره تمرین ارزیابی شد. نتایج: بعد از 8 هفته تمرین پیلاتس شاخص مقاومت به انسولین (02/0=p)، کلسترول تام(000/0=p)، ldl-کلسترول (000/0=p)، تری گلیسرید (005/0=p) و چربی شکمی (000/0=p) به طور معنی دار کاهش یافت. بعلاوه، مقادیر هورمون آنتی مولرین در پاسخ به تمرین هوازی به طور معنی دار کاهش یافت (005/0=p). نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که تمرین پیلاتس می تواند اثرات مطلوبی بر شاخص های متابولیکی و ذخیره تخمدانی در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک داشته باشد.